PRRSV is één van de meest vernietigende pathogenen bij het varken. Het is genetisch onstabiel en moeilijk te controleren door vaccinatie. Ons labo heeft een sterke bijdrage geleverd in het beter verstaan van de PRRSV intrede in zijn doelwitcel, de macrofaag. PRRSV treedt de cel binnen via receptor-gemedieerde endocytosis. Vervolgens is een lage pH vereist voor de ontmanteling. Het fusieproces blijft echter onopgehelderd. Preliminair werk heeft duidelijk aangetoond dat het heterotrimeer GP2/3/4 samen met de CD163 receptor voldoende is om de fusie op te wekken. Dmv eerder werk werd GP2 voorgesteld als het fusie-eiwit. In het huidig project zal het fusieproces van GP2/3/4 met CD163 geanalyseerd worden en de rol van GP2 als fusie-eiwit bevestigd worden. Dmv mutagenese zullen de GP2 residuen betrokken bij de fusie geïdentificeerd worden. Deze zullen gemuteerd worden in PRRSV infectieuze klonen via reverse genetics. Dan zal de splitsing van GP2 nagegaan worden en zal de betrokken protease geïdentificeerd worden. Een kenmerk van de anti-PRRSV immuniteit is de uitgestelde en zwakke neutraliserende antistoffenrespons. We postuleren nu dat dit veroorzaakt wordt door de aanmaak van antistoffen tegen vooral postfusie GP2/3/4. Varkens zullen gevaccineerd worden met geïnactiveerd PRRSV met een prefusie-gestabiliseerd GP2/3/4. De inductie van neutraliserende antistoffen en de virologische bescherming na challenge zullen vergeleken worden bij varkens.