Gebouwen worden blootgesteld aan weer en wind, en daardoor kunnen na verloop van tijd degradatiefenomenen optreden zoals vorstschade, algengroei, zouten, schimmels, en houtaantasting. 

Met behulp van hygrothermische simulaties is het mogelijk om vrij nauwkeurig te voorspellen welke temperaturen en vochtgehaltes voorkomen in constructies, maar er is een probleem met degradatiecriteria: de bestaande degradatiemodellen blijken weinig betrouwbaar omdat ze niet systematisch getoetst worden aan de werkelijkheid, in het beste geval enkel in stationaire labo-omstandigheden.

Het doel van dit project is om met behulp van spectrale analyse, clustering, en fingerprinting een spatiale mapping te maken van opgetreden schade bij een beperkt aantal case-studies. Door die schade te vergelijken met hygrothermische simulaties kunnen de bestaande degradatiemodellen verbeterd worden, waardoor het in de toekomst wel mogelijk wordt om absolute uitspraken te doen over degradatierisico’s.