Extracellulaire blaasjes (EV) zijn complexe nanodeeltjes die intercellulair biologische informatie overbrengen. Het gebruik van EV voor therapeutische doeleinden heeft zowel in de academische als industriële wereld geleid tot belangstelling voor de behandeling van een groot aantal ziekten, waaronder kanker. Het therapeutisch gebruik van EV wordt echter belemmerd door het gebrek aan kennis van hun (sub)cellulaire interacties en de componenten die deze interacties beïnvloeden, evenals hun studie in voornamelijk twee-dimensionale cultuursystemen. Voortbouwend op de preliminaire data en expertise van mijn doctoraat, zal ik bestuderen hoe het productieproces en de blootstelling aan menselijke plasma-eiwitten biomoleculaire coronavorming beïnvloeden, met behulp van recombinante EV (rEV) als modelsysteem voor EV-gebaseerde therapieën. Vervolgens zal ik in detail evalueren hoe biomoleculaire coronavorming de (sub)cellulaire interacties beïnvloedt in tumorfragmenten van patiënten met een geconserveerde tumor-micro-omgevingsarchitectuur, gebruikmakend van geavanceerde technologieën, waaronder light sheet microscopie en superresolutiemicroscopie. Ten slotte zal ik rEV moduleren door middel van oppervlaktemodificatie om (sub)cellulaire interacties te optimaliseren en te sturen. Ik ben ervan overtuigd dat de technologische vooruitgang in combinatie met de biologische kennis verworven in mijn project, de klinische toepassing van op EV-gebaseerde therapieën radicaal zal veranderen.