Economische agenten hebben veel financiële druk ondervonden wegens de recente stijging van de energieprijzen. Ten gevolge van de energiecrisis zijn centrale banken overgegaan tot restrictief monetair beleid om inflatie te onderdrukken, terwijl overheden trachtten om de koopkracht van gezinnen te bewaren. Het doel van dit onderzoeksproject is om te bestuderen of deze beleidsreacties de optimale waren om de negatieve effecten van een energieschok te bestrijden. Ik voer deze analyse uit in een state-of-the-art theoretisch kader dat zich op de voorgrond bevindt van de macro-economische literatuur. Concreet zal ik een Nieuw-Keynesiaans model samenstellen dat ik vervolgens zal toesnijden om drie verschillende onderzoeksvragen te beantwoorden. Eerst zal ik bestuderen hoe monetair- en fiscaal beleid in de Eurozone optimaal reageren wanneer de economie getroffen wordt door een energieschok, en agenten heterogeen zijn op basis van hun welvaart. In een tweede project bouw ik verder op dit model om dieper in te gaan op de effectiviteit van fiscale beleidsinstrumenten die in praktijk gebruikt zijn door Europese overheden gedurende de energiecrisis. Ten slotte bekijk ik wat de implicaties zijn wanneer agenten niet alleen heterogeen zijn, maar ook een begrensde rationaliteit hebben. Het doel is dan om in dit soort klimaat optimale monetaire-fiscale coördinatie te examineren in de Verenigde Staten wanneer hoge inflatie heerst gedreven door de aanbodzijde van de economie.