In tegenstelling tot het centrale zenuwstelsel, het perifere zenuwstelsel begiftigd met unieke capaciteiten zenuw conductancy herstel na mechanische verwonding. In dit regeneratieve proces worden macrofagen gedacht dat een essentiële rol spelen. Toch is er in tegenstelling tot de microglia in de hersenen, de ontogenie en functie van PNS macrofagen is nooit grondig onderzocht. We gebruikten een model van zenuwpersdruk om de oorsprong en functionele rol van macrofagen subsets in de heupzenuw te bestuderen. We toonden eerder aan dat mechanische schade tot een overheersende M2 ​​soort handtekening in het perifere zenuwen, gewoonlijk met anti-inflammatoire, weefselherstel capaciteit. Tot onze verbazing, confocale microscopie bleek dat macrofagen uiten typische M2 markers zoals Relma niet de endoneurium betreden, maar blijven buiten de epineurium in een rand-achtige structuur. Andere macrofagen (die Relma- waren) niet massaal infiltreren de beschadigde zenuw. Dit smeekt om een ​​beter begrip van de verschillende subsets en hun functies die aanwezig zijn in de zenuw, maar we zijn op dit moment ontbreekt het juiste oppervlakte markers te identificeren en te sorteren. Daarom stellen wij een objectieve benadering enkele cel RNA seq, gevolgd door RNAseq volgen onomstotelijk identificeren en karakteriseren grondig macrofagen drijvende het herstel van de zenuw na mechanische verwonding. Wij zijn van mening dat dit de manier om strategieën die gericht zijn op het versnellen van het herstelproces kan effenen.