Het onderzoek naar de sociale context van prehistorische gemeenschappen wordt belemmerd door het feit dat een duidelijke link tussen de historische documentatie en de materiële cultuur ontbreekt. Studies die zich bezighouden met de manier waarop kennisoverdracht plaatsvond, wat een centrale rol speelt in het tot stand komen van veranderingen in materiële cultuur, kunnen enkel aan de hand van etnografische analogieën benaderd worden. Dit project heeft als doel om ons begrip van aardewerkproducerende gemeenschappen en de manier waarop ze hun kennis en expertise generaties lang hebben overgedragen, te herdefiniëren aan de hand van een directe, historische benadering. Wij zullen de collectieve chaînes opératoires en de herkomst van specifieke recipiënten reconstrueren om zodoende de verschillende technische tradities en hun onderlinge relaties doorheen de tijd af te bakenen. Dit zal verwezenlijkt worden door gebruik te maken van de bestaande etnografische en archeologische collecties uit Centraal-Afrika en door de toepassing van diverse analysetechnieken. Deze regio is van bijzonder belang, aangezien authentieke pottenbakkerstradities er nog steeds voorkomen. Deze Centraal-Afrikaanse tradities zijn bovendien het resultaat van een ruwwegtwee-en-een-half millennia lange overdracht van kennis. Keramiek vormt de meest prominente vondstcategorie waarmee archeologen geconfronteerd wordenen vormt de basis van verschillende regionale chronohistorische kaders.