Bij veroudering gaan collageenvezels vaak aggregeren in het glasvocht. Van zodra deze collageenaggregaten te groot worden verslechtert dit het zicht. Foto-ablatie, het behandelen van aggregaten met sterke (nanoseconde) lichtpulsen, is een gangbare techniek. Er rest echter veel ruimte om op een meer doeltreffende en (vooral) veiliger manier deze patiënten te behandelen. Dit project beoogt de proteïne aggregaten te vernietigen door combinatie van (i) ‘zwakke’ lichtpulsen en (ii) Indocyanine groen (ICG), gebruikt in oftalmologie. We hebben waargenomen dat ICG spontaan accumuleert op collageenaggregaten (in vitro) en bij bestraling met lichtpulsen nanoscopische belletjes (waterdamp) kan vormen die de aggregaten mechanisch kunnen vernietigen. Dit project beoogt te onderzoeken in hoeverre ICG, hetzij in vrije vorm, hetzij ingekapseld in nanomaterialen die kunnen binden aan de aggregaten, de aggregaten in vivo kan vernietigen met behulp van laag energetische lichtpulsen. Bij veroudering kan het glasvocht tevens loskomen van het netvlies, tengevolge van een (gedeeltelijke) liquefactie van het glasvocht. Onvolledige loslating van het glasvocht kan leiden tot scheurtjes in het netvlies. Eén manier om het glasvocht volledig los te maken is vitrectomie, een andere is intravitreale injectie van enzymen zoals ocriplasmine. Dit project zal onderzoeken of de combinatie van zwakke lichtpulsen en lichtgevoelige nanomaterialen glasvocht op een veilige manier (lokaal) kan vloeibaar maken.