Het gedrag van anderen kunnen herkennen en interpreteren is cruciaal voor ons sociaal functioneren. Hoewel onderzoek reeds grote vooruitgang heeft geboekt in het begrijpen hiervan, is er voorbijgegaan aan het feit dat we slechts zelden mensen alleen zien. Om situaties met meerdere personen correct te interpreteren, moeten we eerst en vooral weten wie samen beweegt en wie alleen. In dit project toets ik de hypothese dat we dit doen door individuele acties te integreren in groepsacties op basis van cues die typerend zijn voor sociale groepen. In WP1 ontwikkel ik eerst een nieuw paradigma dat actierepresentatie meet aan de hand van EEG frequency tagging (EEG-FT). In WP2 gebruik ik dan deze methode om te onderzoeken hoe spatiale en temporele relaties tussen geobserveerde acties de verwerking van die acties beïnvloeden. In WP3 bouw ik hierop verder door gebruik te maken van een uniek element van EEG-FT: het vermogen om perceptuele integratie objectief te meten. Specifiek, onderzoek ik in WP3 of de integratie van twee acties afhangt van hun spatiale relatie en de identiteit van beide acties. Tot slot onderzoek ik in WP4 of dergelijke integratie anders verloopt bij volwassenen met autisme. Dit project heeft belangrijke implicaties: het breidt modellen van actieverwerking uit van het individuele naar het groepsniveau en kan mogelijk helpen verklaren waarom mensen met autisme vaak moeite hebben om sociale interacties te begrijpen.