Verminderde cognitieve controle vormt een risicofactor voor de ontwikkeling van depressieve klachten, waar een bijzondere rol weggelegd is voor ruminatie. Eenzijdige benadering van de relatie tussen cognitieve controle en ruminatie vanuit een deficit model laat niet toe om de complexiteit van ruminatie theoretisch te vatten. Invloedrijke zelfregulatie- en metacognitieve modellen van ruminatie tonen aan dat verschillende factoren bijdragen tot het ontstaan en de instandhouding van ruminatie, waarbij afhankelijk van de context waarin ruminatie optreedt mogelijks een andere rol voorbehouden is voor cognitieve controle. Het huidig project zal gebruikmaken van netwerk analyse om: (1) De relatie tussen cognitieve controle en depressieve ruminatie in kaart te brengen rekening houdend met centrale concepten uit zelfregulatie- en metacognitieve modellen voor ruminatie zoals faalervaringen in promotiedoelen en metacognities rond emotieregulatie; (2) De impact van deze factoren op de complexe associaties tussen centrale aspecten van ruminatie in kaart te brengen; en (3) Individuele verschillen in de totstandkoming van ruminatie in kaart te brengen, waarbij we de weg plaveien voor een geïndividualiseerde behandeling van ruminatie. Daarbij beogen we te komen tot een integratief model voor de complexe relatie tussen cognitieve controle en ruminatie, met directe implicaties voor de klinische praktijk.