Leukemie is de meest voorkomende vorm van kanker bij kinderen, maar kan ook bij volwassenen voorkomen. De huidige behandelingen bestaan uit chemotherapie die helaas zorgt voor cognitieve neveneffecten en een verhoogde kans op secundaire tumorontwikkeling. Ondanks deze aggressieve behandelingen vertonen ongeveer 25% van de kinderen en 50% van de volwassen ziekte herval ten gevolge van therapie resistentie.

Op dit moment zijn de mechanismen die verantwoordelijk zijn voor het ontwikkelen van therapie resistentie nog niet goed gekarakteriseerd. Daarenboven wordt er vooral onderzoek gedaan naar hoe genetische afwijkingen in bepaalde eiwitten bijdragen tot leukemie ontwikkeling. Recente studies hebben echter ook aangetoond dat de aanwezigheid van afwijkende transcripten – stukjes RNA die aan elkaar worden gezet in een proces dat we ‘splicing’ noemen – eveneens een belangrijke rol kunnen spelen in maligne transformatie van bloedcellen.

Recent heeft mijn labo aangetoond dat eiwitten die betrokken zijn bij het bovengenoemde ‘splicing’ proces extra stabiel kunnen voorkomen in leukemiecellen en daardoor zorgen voor een sterk ontregeld ‘splicing’ patroon in de tumorcellen. In dit project willen we nagaan hoe deze biologische processen uiteindelijk aanleiding zullen geven tot therapie resitentie. Daarnaast willen we nieuwe en minder toxische geneesmiddlelen ontwikkelen die, in de toekomst, de huidige aggressieve chemotherapie geheel of gedeeltelijk zouden kunnen vervangen.