De opwarming van de aarde vraagt een dringende vermindering van de broeikasgasuitstoot. Lachgas (N2O) is als broeikasgas bijna 300 keer sterker dan CO2 en verantwoordelijk voor 8% van de totale antropogene broeikasgasemissies. N2O-emissies zijn vooral het gevolg van microbieel gemedieerde reacties in waterzuiveringsinstallaties (WZIs) en landbouwbodems; N2O kan tot 80% van de CO2-voetafdruk van een WZI uitmaken. Effectieve N2O-controlestrategieën berusten op kennis van de onderliggende mechanismen van microbiele N2O-productie en – consumptie.  Dit project is gericht op het fundamentele begrip van het vermogen van denitrificerende microbiële gemeenschappen om N2O te reduceren, om zo de emissies uit WZIs te verminderen. De selectiemechanismen voor verschillende denitrificerende gemeenschappen zullen worden bestudeerd vanuit theoretisch standpunt en in parallelle labschaalreactoren. Geavanceerde microbiologische methoden zullen worden gebruikt voor de karakterisering van populaties, zowel in evenwicht als onder verstoringen. De gegenereerde kennis zal worden opgenomen in wiskundige modellen, om de impact van de populatiesamenstelling en het procesbedrijf op N2O-emissies te simuleren en optimale controlestrategieën af te leiden. Het voorgestelde project is inherent interdisciplinair en zeer innovatief; succes en impact zijn gegarandeerd door de zeer gedegen kennis en ervaring van de kandidaat en de complementaire, uitstekende expertise van de promotor en internationale contacten.