-
Humanities and the arts
- Historical linguistics
- Sociolinguistics
In de 7e eeuw vindt er in het Midden Oosten een historische omwenteling plaats met de Arabisch-Islamitische veroveringen. In een paar eeuwen wordt het Arabisch het internationale medium voor wetenschap en comminucatie. Deze vorm van het Arabisch wordt ‘Klassiek Arabisch’ genoemd door moderne wetenschappers, en vormt traditioneel de lens waardoor ook de vroegste Arabische documenten uit de Islamitische periode (7e-9e eeuw) zijn bekeken. Deze documenten bevatten echter veel variatie, soms zelfs binnen een tekst. Aangezien Klassiek Arabisch pas in de 10e eeuw compleet vastgelegd is, is de benadering van de vroegste Arabische papyri door de lens van het Klassiek Arabisch anachronistisch en is het misschien niet vreemd dat de vroege Arabische papyri niet precies dezelfde grammatica volgen.
Dit project zal statistische methoden gebruiken om significante correlaties tussen variërende kenmerken in de teksten te identificeren. Dit zal een beter inzicht geven in de soort verschillen die er zijn tussen de vroegste vormen van geschreven Arabisch en het latere Klassiek Arabisch. Een centrale vraag van het project is: Welke schrijftradities zien we terug in de Arabische papyri van de 7e-9e eeuw, en hoe verhoudt deze taal zich tot het latere Klassiek Arabisch? De resultaten zullen ons inzicht geven in hoe geschreven Arabisch eruit zag voordat de Klassiek Arabische standaard dominant werd, en zo het fundament leggen voor ons begrip van de ontwikkeling van het Arabisch als geschreven taal.