In 1955 startten de eerste pogingen om zenuwletsels aan de ruggengraat te herstellen. Tot nu is er geen sluitende klinische oplossing, mede door de complexiteit van dergelijk trauma. De huidige pogingen tot zenuwherstel met behulp van weefselengineering leiden tot matig neurologisch herstel. Dit project lanceert daarom een gecombineerde aanpak waarbij het design van de draagstructuur zal leiden tot de opbouw van topografische en chemische cues die synergetisch bijdragen aan het behandelen van alle ruggengraatletsel gerelateerde problemen. Om dit te bereiken zal een biodegradeerbare draagstructuur gemaakt worden van zowel gealigneerde nanovezels, verantwoordelijk voor de zenuwregeneratie alsook een 3D geprinte poreuze scaffold die instaat voor de vorming van het vasculair stelsel. Dankzij het gebruik van niet-thermische plasma willen we biochemische gradiënten inbouwen doorheen elke component. Verder is het de bedoeling om m.b.v. variatie in vezelgrootte en oriëntatie extra gradiënten te introduceren die mee bijdragen aan zenuwregeneratie over langere zenuwonderbrekingen. Dankzij de kennis van de kandidaat in neurobiologie, biofabricatie, oppervlakmodificatie en celbiologie, zal ze in staat zijn fundamentele inzichten te verkrijgen in geavanceerde weefselregeneratieprocessen. Indien succesvol, kan deze scaffold leiden tot een baanbrekende verandering in hoe ruggengraatletsels behandeld worden met kennis die geëxtrapoleerd kan worden naar andere weefselregeneratietoepassingen.