De Nobelprijs Chemie werd in 2018 toegekend aan werk rond ‘directed evolution’. Dit is geen theorie of ontdekking, maar een techniek die natuurlijke selectie nieuwe eiwitten voor ons laat ontwerpen. Zulke ontwikkelingen worden vaak gezien als symptomen van een bredere verschuiving van wetenschap naar ‘technowetenschap’: wetenschap beschrijft de wereld niet, maar geeft haar vorm. De grens tussen wetenschap en technologie vervaagt.
Als het concept ‘technowetenschap’ de aard van deze recente disciplines wil vatten, moet een bestaande ambiguïteit in de literatuur echter worden opgehelderd. Ofwel stelt ze dat er een historische verschuiving van wetenschap naar technowetenschap plaatsgrijpt, waarbij het vervagen enkel optreedt bij technowetenschap, ofwel dat wetenschap de wereld altijd al technisch heeft vormgegeven, maar dat we dit pas nu inzien. Volgens deze laatste visie zijn technowetenschappen daarom niets aparts.

Mijn project wil aantonen dat beide visies elkaar niet noodzakelijk uitsluiten. Allereerst zal worden getoond hoe verschillende interpretaties van het technologische aspect van wetenschap resulteren in verschillende visies op technowetenschap. Het tweede deel van het project ontwikkelt vervolgens dit theoretisch kader via de gevalstudies van synthetische biologie en datawetenschap. Het verdedigt de claim dat zowel wetenschap als technowetenschap de wereld technisch vormgeven, maar dat recente technowetenschap een nieuw element bevat, namelijk een designbenadering.