Sociale moeilijkheden zijn een bepalend kenmerk van autismespectrumstoornis (ASS), een neurobiologische ontwikkelingsstoornis. Om die moeilijkheden te verklaren, is vooral het begrijpen van anderen bij ASS bestudeerd. Toch zijn er ook aanwijzingen dat er bij ASS belangrijke verschillen zijn in het ervaren van het ‘zelf’. Zo reageren jonge kinderen die later een ASS-diagnose krijgen veel minder als ze hun eigen naam horen. Volwassenen met ASS, die wel correct reageren, vertonen nog altijd een verminderde respons in hun brein. Bovendien laat onderzoek zien dat de ‘egocentrische bias’ (de neiging iets beter te leren/onthouden wanneer het relevant is voor jezelf) kleiner is voor personen met ASS. Toch zijn niet alle zelf-gerelateerde processen anders bij ASS. Wat er precies verschilt en welke hersenprocessen hierbij een rol spelen, is nog niet volledig opgehelderd. Met dit project wil ik de hypothese onderzoeken dat personen met ASS net zo zeer als personen zonder ASS zelf-relevante informatie voorrang geven, maar op een andere manier. Waar personen met een typische ontwikkeling het sociale netwerk in het brein gebruiken, zullen personen met ASS meer algemene hersengebieden leren gebruiken. Met behulp van nieuwe technieken zal ik de hersenactiviteit van personen met en zonder ASS bestuderen op verschillende leeftijden, terwijl zij informatie over zichzelf en anderen verwerken. Dit is een belangrijke stap naar een beter begrip van de sociale problemen die personen met ASS ervaren.