Tot op heden wordt in criminologisch onderzoek weinig gebruik gemaakt van DNA-databanken. Bovendien werd de validiteit van DNA-databanken als databron nauwelijks onderzocht. In dit onderzoek werden de specifieke zwakte en sterkte van DNA-databanken als bron voor criminologisch onderzoek bestudeerd, respectievelijk de selectiviteit van de DNA-databank ten opzichte van politie data en het kunnen bestuderen van ongekende daders en hun gedrag.