Noord- en Zuid-Kivu in het Oosten van de Democratische Republiek Congo kenden sinds de jaren 1990 verschillende gewelddadige conflicten, wat leidde tot een heropflakkering van koloniale stereotypes over Congo. Alhoewel vele onderzoekers de complexiteit en het belang van een grondige kennis van de lokale context benadrukken, is er weinig aandacht voor de historische contexten die deze conflicten en het geweld produceren. Een eenzijdige focus op de hedendaagse wortels hebben een historische benadering zo goed als volledig verdrukt. Nochtans is geschiedenis cruciaal om deze conflicten en de verschillende vormen van het geweld dat ermee gepaard gaat te begrijpen. Volgens vele onderzoekers zijn de gewelddadige conflicten na de onafhankelijkheid in de jaren 1960 belangrijke voorlopers van het geweld sinds de jaren 1990. Dit project veronderstelt dat de conflicten in de jaren 1960 draaiden rond een (her)onderhandeling van lokale machtsrelaties, rond relaties van lokale soevereiniteit t.o.v. de staat, en rond hoe staat en natie lokaal gedefinieerd en in de praktijk gebracht moesten worden. Daarom zijn de conflicten na de onafhankelijkheid cruciaal om Congolese staatsformatie te begrijpen. Ik argumenteer dat zowel staatsvorming als het geweld dat er mee gepaard ging enkel kan begrepen worden vanuit een lange-termijnperspectief dat voldoende aandacht heeft voor lokale belangen en dynamieken.