Het voorspellen van het kwantumgedrag van sterk interagerende elektronen blijft een sleutelrol spelen in de hedendaagse theoretische en computationele fysica. Het dichtheidsmatrixrenormalisatiegroep algoritme, geformuleerd in 1992, is de standaard geworden voor het simuleren van grondtoestanden van ééndimensionale kwantumroosters. De herformulering in termen van tensor netwerken opende innovatieve wegen voor het bestuderen van de fysica bij eindige temperaturen en het verkrijgen van dynamische correlatiefuncties, die gelinkt kunnen worden met spectroscopie-experimenten. Hoewel tensor netwerken gegeneraliseerd zijn naar tweedimensionale roosters, bekend als PEPS, worden ze nog niet breed toegepast. Desondanks hebben PEPS-methoden de afgelopen jaren toonaangevende resultaten opgeleverd voor grondtoestanden, vooral bij het onderzoeken van het Hubbard-model en diens uitbreidingen, die relevant zijn voor hoge-temperatuur supergeleiding van cupraten en recent ontwikkelde bilayer-materialen. Dit project zal de bestaande PEPS-code verder ontwikkelen om uitgebreide Hubbard-modellen bij eindige temperaturen te simuleren, hun complexe fasediagram te karakteriseren en nieuwe inzichten te verkrijgen in het fysisch mechanisme dat deze fasen en overgangen drijft. Daarnaast zullen nieuwe strategieën worden onderzocht om dynamische informatie te verkrijgen, ten gunste van de bredere wetenschappelijke gemeenschap.