Het is nu goed vastgesteld dat acute en chronische pijn komen vaak voor, hoewel variabel, manifestaties waargenomen bij personen die lijden aan Ehlers-Danlos syndroom (EDS). Dit klinisch en genetisch heterogene groep van erfelijke bindweefselaandoeningen wordt gekenmerkt door gewrichtshypermobiliteit, huid fragiliteit en gegeneraliseerde bindweefsel kwetsbaarheid. Dit wordt veroorzaakt door defecten in een verscheidenheid van extracellulaire matrix (ECM) componenten, waaronder fibrillaire collagenen, glycoproteïnen en proteoglycanen. De aanwezigheid van chronische pijn bij EDS is een belangrijke bron van handicap en heeft een grote invloed op de dagelijkse activiteiten, de kwaliteit van het leven, en psychosociaal functioneren, wat leidt tot angst, depressie, frustratie en / of woede. Hoewel pijn is een veel voorkomende oorzaak voor het zoeken naar medische hulp, is het vaak onvoldoende glykemische controle die momenteel worden gebruikt analgetica en vertegenwoordigt een onvervulde medische noodzaak. Momenteel is de mediators en paden initiëren en onderhouden van pijn in EDS worden slecht begrepen en vrijwel onontgonnen. Dit voorstel heeft als doel de rol van (afwijkende) ECM moleculen in de initiatie en vorming van EDS-gerelateerde pijn, met behulp van innovatieve in vitro en in vivo technieken te evalueren. Dit zal worden bereikt door een unieke combinatie van state-of-the-art technologie, apparatuur, middelen en samenwerkingen. De verwachte resultaten van dit voorstel zal de weg voor toekomstig onderzoek naar EDS-gerelateerde pijn effenen.