Carbonatie is een van de meest voorkomende beschadigingsprocessen die leidt tot corrosie van staal
versterking in betonconstructies. In concrete studies over carbonatatie zijn er momenteel twee
belangrijke zorgen.
Een daarvan is het enorme verschil in CO2-concentraties die worden toegepast voor versneld testen tussen de
verschillende normen, terwijl deze concentraties bovendien veel hoger zijn dan voor natuurlijke
carbonatie van beton blootgesteld aan de buitenlucht. Verhoging van de CO2-concentratie boven a
een realistisch niveau zal de reactiemechanismen veranderen die zullen leiden tot fouten in de levensduur
schatting van betonconstructies. In dit project zijn de effecten van verschillende CO2-concentraties op
carbonatatiesnelheid, reactieproductassemblage en microstructuur zullen worden opgehelderd. De
interacties met effecten van andere relevante parameters zoals betonsamenstelling, leeftijd, relatieve
vochtigheid en temperatuur worden ook beoordeeld.
Een andere zorg is dat de structuren in de praktijk moeten functioneren in geladen toestand en microscheuren
veroorzaakt door externe stress bevordert het transport van CO2 in beton. Bij standaard carbonatatie
testen, microstructurele effecten van mechanische belastingen worden niet verantwoord, wat opnieuw leidt tot fouten in
voorspellingen voor het leven. Hier, het effect van mechanische belastingen op de carbonatiebestendigheid van
beton zal worden gekwantificeerd en gestandaardiseerde testopstellingen en protocollen zullen worden ontwikkeld. Tenslotte,
transport- en reactiemodellen zullen worden gebouwd voor carbonatatie gecombineerd met belasting.