Onlangs stelde de manager van een Nederlandse uitgever van een consortium dat literaire kwaliteit zou moeten
worden gemeten en voorspeld door middel van algoritmen en big data-gebaseerd publieksonderzoek
dan door experts. Zijn claim trok woede en veroorzaakte de exodus van vele gevestigde auteurs; bij de
Tegelijkertijd is de verklaring indicatief voor een bredere maatschappelijke trend waarin de kennis van
professionele 'experts' worden geëvenaard en uitgedaagd door technologische ontwikkelingen en de afhankelijkheid van
"de wijsheid van de drukte". Geleerden hebben betoogd dat debatten over de geldigheid van smaken en
evaluatie is een aanwijzing voor "een afnemende consensus over wat culturele waarde heeft". Dit project
stelt voor om zowel kwalitatief als kwantitatief onderzoek te doen naar de percepties van lezers door middel van middelen
van een digitaal empowered methode van literaire sociologie. Als zodanig zal het de eerste systematische studie zijn
in het fenomeen van "leek / leek kritiek". Het project zal putten uit een breed corpus van
kritische discours gegenereerd door zes literaire prijzen in verschillende taalgemeenschappen (Duitsland,
de Lage Landen en het VK) in de periode 2007-2017. We streven ernaar vragen te beantwoorden zoals: Wat
zijn de criteria om 'goed' te vertellen uit 'slechte' literatuur gebruikt door zowel professional als leek
critici? Welke rol speelt de attributie van maatschappelijke betrokkenheid bij het beoordelen van
hedendaagse literatuur? Wat zijn de verschillen tussen academische prijzen en literaire prijzen dat
gebruik maken van publieksparticipatie?