Staalconstructies met een hoge sterkte met een laag legering (HSLA) worden vaak kathodisch blootgesteld aan waterstof
bescherming tegen corrosie (bijvoorbeeld in offshore-omstandigheden). De structurele integriteit van deze
structuren worden afgebroken omdat waterstof de ductiliteit en taaiheid van het materiaal vermindert. De effecten van
waterstof op HSLA-staal is nog niet volledig begrepen vanuit het oogpunt van materialen. Dit voorstel
kijkt naar de waterstofgebaseerde afbraak van HSLA-staalsoorten in een gecombineerd en synergetisch experiment
en numerieke studie, en heeft tot doel fundamenteel begrip te verwerven in de vorm van een mechanica
gebaseerde schadewetgeving voor door waterstof veroorzaakte storingen. Deze schadewet zal worden gekalibreerd op basis van
microstructurele en micromechanische metingen en gevalideerd door middel van breuktaaiheid
testen van in situ met waterstof geladen monsters. Bijzondere aandacht wordt besteed aan de gekoppelde dynamiek van
waterstofdiffusie en stress (her) distributie als een crack initieert en groeit, en het effect van
specimen grootte in deze dynamiek.