Dit project draagt bij tot de ontwikkeling van een normatieve, pragmatische epistemologie van wetenschap voor de samenleving (S4S) die uitlegt hoe kennis zowel wetenschappelijk als praktisch inzetbaar kan zijn, en die richtlijnen bevat voor de productie van bruikbare, wetenschappelijke kennis. De behoefte aan een dergelijke theorie is duidelijk aanwezig in de samenleving, waar het gebruik van wetenschappelijke kennis bij het oplossen van problemen soms tot teleurstellende resultaten leidt, maar ook in de wetenschap, waar onderzoekers aangeven richtlijnen te missen voor de productie van maatschappelijk relevante kennis. Het project is gericht op de ontwikkeling van de theorie voor wetenschap voor landbouw ('S4A'). ‘S4A’ verwijst naar onderzoek waarbij wetenschappers samenwerken met technologen en praktijkdeskundigen om kennis te ontwikkelen die gebruikt kan worden om praktische, landbouwgerelateerde problemen aan te pakken. De theorie zal bestaan uit een kennistheoretisch en een pragmatisch normatief kader, en richtlijnen voor wetenschappers, technologen en praktijkdeskundigen voor hoe hun onderzoek op te zetten zodat de resultaten zowel wetenschappelijk als bruikbaar zullen zijn. De theorie bouwt voort op beschikbare verklaringen voor de kloof tussen wetenschap en maatschappij en op bestaande strategieën voor maatschappelijk relevant wetenschappelijk onderzoek. Ze wordt ontwikkeld op basis van methoden uit toegepaste wetenschapsfilosofie en de computationele taalkunde.