Acute pijn helpt ons om gevaar te vermijden. Wanneer pijn chronisch wordt, echter, en er is geen (langer)
weefselschade, het kan zeer invaliderend zijn. Chronische whiplash-geassocieerde stoornis (WAD) is een type
chronische pijn, meestal gekenmerkt door nekpijn. Veel patiënten met WAD vertonen een slechte behandeling
reacties, die een uitdaging vormen voor rehabilitatie. Onlangs is een nieuwe behandeling voorgesteld: de
moderne neurowetenschappelijke aanpak. Deze aanpak begint met neurowetenschappelijk onderwijs. Het
legt bijvoorbeeld uit dat pijn aanwezig kan zijn in afwezigheid van weefselbeschadiging en dat zeker
overtuigingen en angsten met betrekking tot pijn kunnen pijnsignalen via de hersenen versterken. De tweede stap is oefening
behandeling, benadrukken en uitdagen van verwachtingen, overtuigingen en angsten met betrekking tot bewegingen en
pijn. De voorgestelde studie zal neuroimaging gebruiken om het neurocognitieve effect van dit nieuwe onderzoek te onderzoeken
nadering. Bijvoorbeeld door te bestuderen hoe de hersenen pijn verwerken en of de behandeling verandert
deze. Daarnaast onderzoeken we de structuur van de hersenen, zoals of het communicatieve neurale is
paden worden sterker met de behandeling. We vergelijken patiënten die de nieuwe behandeling ontvangen
patiënten die op de gebruikelijke manier worden behandeld en beide groepen vergelijken met pijnvrije controles. Met deze studie
we beogen de werkingsmechanismen van deze veelbelovende behandeling te ontrafelen en proberen uit te leggen en
voorspellen inter-individuele verschillen in reacties op de behandeling. Het uiteindelijke doel is om te optimaliseren en
pas de behandeling aan het individu aan.