Het onderzoek focust op egodocumenten van jeugddelinquenten in rijksopvoedingsgestichten tussen 1890 en 1965. Aan de hand van discoursanalyse wordt enerzijds onderzocht hoe de minderjarigen medieerden tussen institutionele emotienormen en hun eigen ‘private’ gevoelens, en anderzijds wordt ingegaan op de veranderingen doorheen de tijd van emotienormen en expressies en hun onderlinge wisselwerking.