De hedendaagse parlementaire democratie kent een lange voorgeschiedenis. Tijdens het Ancien Regime bestonden in vele Europese landen representatieve instellingen, bekend als "Staten", "Dieta", "Parliament", "Riksdag" of "Cortes". Zij waren de tegenspelers van de vorst en verdedigden de belangen van de politiek geëmancipeerde groepen in de samenleving. Hun samenstelling en politieke rol verschilde van staat tot staat, en was doorheen de tijd aan wijzigingen onderhevig. Het doel van dit projectvoorstel is een onderzoek naar de representatieve instelling van het graafschap Vlaanderen in de periode 1585-1700. De keuze voor de lange 17e eeuw is ingegeven door de vraag hoe na de afscheuring van de opstandige gewesten, de vorst en de representatieve instellingen in de Zuidelijke Nederlanden opnieuw een modus vivendi hebben kunnen vinden. Hoewel de vorst de eertijds zo machtige Staten-Generaal niet meer samenriep, verhinderde dit niet dat de representatieve instellingen in de afzonderlijke gewesten opnieuw hun rol hebben kunnen spelen en daardoor wellicht een stabiliserende factor in de staat zijn geworden. In de Zuidelijke Nederlanden kreeg de vorst, in tegenstelling tot in andere van zijn gebieden, niét te maken met revoluties of opstanden met een sterk sociale inslag. De keuze voor het graafschap Vlaanderen vloeit voort uit zowel de heel eigen geschiedenis van de Staten van Vlaanderen, die een aantal bijzondere vraagstellingen mogelijk maakt, als uit praktische overwegingen.