Tijdens de hele middeleeuwse en vroege moderne perioden bestond in Eurazië een uitgebreid netwerk van gedwongen migratie, dat soms zo groot was als de handel in slaven uit Afrika. Een bijzonder belangrijk onderdeel van dit systeem was de slavenhandel, waarbij jonge mannen en vrouwen uit de Kaukasus werden verkocht in de Italiaanse maritieme republieken, Egypte, het Ottomaanse Rijk en Iran. De effecten van deze handel waren verstrekkend: het gebruik van de rasaanduiding 'Kaukasisch' als synoniem voor 'blank' vindt zijn oorsprong in de Europese exotisering van Kaukasische slaven in het Ottomaanse Rijk. Toch zijn deze handel en de sociale systemen waarop deze handel is gebaseerd, nooit uitgebreid bestudeerd. Mijn onderzoek zal de stemmen van Kaukasische slaven hoorbaar maken en zal een vergelijkend onderzoek bieden naar een niet-westerse, staatloze regio, waardoor we een beter begrip zullen krijgen van hoe exploiterende machtssystemen werken. In mijn project Ongelijkheid, geschiedenis en de handel in slaven uit de Kaukasus, 1395-1792 wordt onderzocht hoe deze bijna-vergeten slavenhandel werkte. Wie waren deze slaven en hoe werd dit exploitatiesysteem gerechtvaardigd? Om deze vragen te beantwoorden, zal ik opgetekende vertellingen uit Dagestan bestuderen, evenals getuigenissen van Russische, Ottomaanse en West-Europese reizigers, Kaukasische volksverhalen en niet eerder bestudeerde teksten in Genuese en Venetiaanse archieven.