Wetenschappelijk onderzoek heeft politiek geweld in het Laat
Romeinse rijk (laat vierde tot vroege zesde eeuw) voornamelijk
bestudeerd als een uitkomst van massamigratieprocessen of als het
vanzelfsprekende gevolg van imperiale desintegratie in het westelijk
Middellands Zeegebied en haar hinterland. In plaats daarvan wil mijn
project het stijgend aantal moorden in dit tijdperk (in scherp contrast
vergeleken met de late derde en vierde eeuw) benaderen als een
index voor crisissen in imperiale leiderschapsstructuren en competitie
voor schaarsere staatsmiddelen. Voorlopig onderzoek toont aan dat
hooggeplaatste rijksbeambten die de schuldigen of slachtoffers
waren van moord (hier gespecifieerd als moord op prominente
individuen voor politiek gewin), iets gemeen hebben wat tot nu toe
onopgemerkt is gebleven: hun gebruik van lijfwachten. Door het
probleem te benaderen via de lens van particuliere militaire facties
en vertrouwensnetwerken, kan ik voor deze periode een belangrijke
onderzoekslacune vullen en bijdragen aan ons begrip van
staatsformatie of staatsinkrimping. Validering van de
onderzoekshypothese zal belangrijke implicaties hebben voor het
ontstaan van vroegmiddeleeuwse wettelijke geweldculturen.