Hoewel er in de literatuur een duidelijke consensus is wat onwenselijke emotiegregulatiestrategieën zijn (i.c., suppressie, dysregulatie),  is de vraag naar de invulling van een wenselijke emotieregulatiestijl minder helder. Vanuit diverse tradities worden andere strategieën naar voren geschoven (bijv. cognitieve herkadering).  Op basis van de Zelf-Determinatie Theorie  (Ryan, Deci, Vansteenkiste, & Soenens, 2021) wordt voorgesteld om integratieve emotieregulatie diepgaander te onderzoeker (Roth, Benita, Vansteenkiste, & Ryan, 2019); het gaat om een vrijwillige vorm van emotiehantering, gekenmerkt door ontvankelijkheid, exploratie en interesse in de betekenis van de ervaren gevoelens, en aanvaarding zodat men eigenaarschap ervaart bij het uiten of inhouden van de emotie ten opzichte van derden. Met de toegekende financiering beoog ik een systematisch onderzoeksprogramma te ontwikkelen om (a) de meting van integratieve emotieregulatie te verfijnen en optimaliseren, (b) de effecten en (c) de antecedenten ervan in kaart te brengen. Wat betreft antecedenten focussen we op de rol van ouders en leraren en meer concreet op het belang van een autonomieondersteunende socialisatiestijl.