Dit project focust op het probleem van linguïstische coherentie, i.e. de vraag in welke mate taalvariatie systematiek vertoont in de vorm van covariërende taalvariabelen. Het gaat in feite om een oud vraagstuk, dat vandaag echter nog steeds erg actueel is. Het project vertrekt vanuit het idee dat om beter inzicht te krijgen in coherentie het niveau van het individu als basisuitgangspunt moet worden genomen, en er dus niet meteen geaggregeerd mag worden over sprekers. De centrale vraag is dan ook in welke mate individuen onderling variëren in grammaticale coherentie en welke factoren variatie kunnen verklaren. Eerst wordt een stilistisch gestratificeerd corpus van gesproken Nederlands-Nederlands gebouwd, waarin vervolgens de pronominale variatie en variatie in flectie kwantitatief geanalyseerd wordt, vanuit een bottom-up perspectief. Daarbij zullen we een beroep doen op entropiematen, multivariate statistische technieken en implicationele schalen.