T-cel acute lymfoblastische leukemie (T-ALL) is een zeldzame agressieve bloedkanker die wordt
gekenmerkt door de diffuse infiltratie van kwaadaardige immature T-cellen in het beenmerg. Door de
introductie van intensieve combinatiechemotherapie is de prognose van T-ALL patiënten de afgelopen
jaren aanzienlijk verbeterd. De huidige behandelingsprotocollen bereiken genezingspercentages van
meer dan 80% bij kinderen en ongeveer 50% bij volwassenen. Toch blijft de prognose zeer slecht voor
die patiënten die primair chemotherapie-resistent zijn of bij wie de ziekte hervalt (na eerdere remissie).
Voor deze patiënten zijn er weinig tot geen alternatieve therapeutische mogelijkheden, met een
overleving van minder dan 25%. Verdere intensivering van de therapie is geen optie vanwege de reeds
maximale bijwerkingen op korte en lange termijn van de reeds toegepaste schema’s.
In dit project streven we naar het opzetten van een pijplijn voor ex vivo functionele evaluatie van
(combinaties) van medicijnen op primaire stalen van refractaire/hervallen volwassen T-ALL patiënten.
Door deze resultaten te combineren met geïntegreerde genomics/transcriptomics data, streven we 1)
naar het bekomen van nieuwe moleculaire inzichten in therapieresistentie en 2) identificatie van
biomerkers die voorspellend zijn voor de efficaciteit van combinatietherapieën als ultieme redding voor
deze patiënten. Ten slotte zullen we het effect van deze nieuwe therapieën evalueren met behulp van
patiënt-afgeleide xenograft (PDX) muismodellen.