Extremisme vormt een aanzienlijk risico voor veel moderne samenlevingen, en de gewelddadige uitingen ervan hebben een sterke invloed op deze samenlevingen. Door de jaren heen zijn er talrijke pogingen geweest om te begrijpen waarom individuen zich tot extremisme wenden. Recentelijk is een integratief kader, de Significance Quest Theory, ontwikkeld om de psychologische factoren te
identificeren die extremisme aansturen, door psychologische inzichten te integreren met contextuele theorieën. Op het psychologische, intrapersoonlijke niveau richt de theorie zich echter vooral op motivationele aspecten. Op basis van literatuur over sociale uitsluiting en inzichten uit verwante domeinen hebben wij potentiële cognitieve en affectieve factoren geïdentificeerd die de relatie tussen
betekenisverlies en extremisme verder kunnen verklaren. Door verschillende soorten literatuur te combineren, bouwden wij een drieledig model op over hoe
betekenisverlies kan leiden tot een hogere vatbaarheid voor extremisme via een affectief, motivationeel en cognitief pad. Om dit model te testen, richten wij ons op de meest voorkomende bron van betekenisverlies: sociale uitsluiting. Door het systematisch testen van het model beoogt dit project een meer omvattend en fijnmazig inzicht te verwerven in de intrapersoonlijke processen na betekenisverlies en hun relaties met extremisme. De inzichten van dit project kunnen leiden tot nieuwe inzichten in termen van preventie en interventie van extremisme.