Het internationaal visserijregime is gebaseerd op het behoud en optimaal gebruik van levende rijkdommen. Beide componenten vertonen echter gebreken, aangezien overbevissing een nijpend probleem betreft en de verdeling van potentiële surplus onder staten niet veelvuldig wordt toegepast. Gelet op de aanzienlijke belangen die op het spel staan en de alarmerende staat van de globale visserij is het daarom essentieel om deze concepten te beoordelen, de specifieke juridische bepalingen kritisch te analyseren en mogelijke aanpassingen te evalueren. Het voorgestelde onderzoeksproject mag zich bovendien niet beperken tot een beschouwing van de lex lata en lex ferenda, maar dient ook de implementatie en handhaving van deze regelgeving onder de loep te nemen, aangezien een groot deel van de bestaande problemen hier nauw verband mee houden. Illegale visserij vormt immers een grote bedreiging en een grondige herziening van het internationaal visserijregime lijkt zich op te dringen.