Het is algemeen aanvaard dat alle mensen hebben een fundamentele menselijke behoefte aan verbondenheid. Dit betekent dat iedereen moet warm interpersoonlijke interacties te goed over hem / haarzelf te voelen. In tegenstelling tot mensen die lijden aan chronische eenzaamheid en die bevinden zich in vijandige of verwerpen van relaties zou zijn op een hoger risico op psychische problemen. Alle mensen gaan via bepaalde het leven overgangen die dit gevoel van warme interpersoonlijke verbinding kan uitdagen (bijv., Ouders brengen hun baby aan dagopvang voor de eerste keer, de ouders getuige van het huis verlaten proces van hun adolescent). Echter, niet alle mensen ervaren deze overgang als even pijnlijk en sommige mensen reageren op het anders dan anderen. Daarom zal het project twee belangrijke vragen te onderzoeken: (a) Welke factoren bepalen waarom sommige mensen dezelfde gebeurtenis ervaren als meer of minder frustrerend in termen van verbondenheid? en (b) Wat zijn de mogelijke reacties op dergelijke gebeurtenissen, en welke factoren bepalen hoe mensen reageren? Voor beide onderzoeksvragen, individuen ’ relaties met belangrijke anderen in het verleden (dat wil zeggen, gehechtheid aan moeder en partner) zullen worden onderzocht als een factor die een rol kunnen spelen bij de beoordeling van en de reactie op het leven overgangen. Om deze vragen, zelfrapportage vragenlijsten onderzoeken en een dagboek zal worden gebruikt om gedachten, gevoelens en gedragingen van individuen die geconfronteerd worden met de hiervoor genoemde leven overgangen (ofwel in real-life of door het kijken naar een videoclip) vast te leggen.