Een verlies van eerder verworven vaardigheden in de eerste drie levensjaren, bekend als regressie, kan een vroeg kenmerk van autisme zijn en dus een belangrijk alarmsignaal in de ontwikkeling. Ondanks de diagnostische relevantie blijft regressie een raadselachtig fenomeen, vooral wat betreft de aard van de verloren vaardigheden, de associatie met andere kenmerken en langetermijnuitkomsten. Opmerkelijk is het groeiende fenotypische, neurobiologische en genetische bewijs voor een verband met stereotiepe of repetitieve motorische bewegingen. Zowel onderzoek naar regressie als motorische stereotypieën bij autisme kent echter inconsistenties door meetproblemen en het gebrek aan langetermijnopvolging. Het project beoogt te onderzoeken of regressie gerelateerd is aan meer motorische stereotypieën en atypische ontwikkelingstrajecten met meer moeilijkheden in het latere functioneren. Om representatieve resultaten te verkrijgen, worden cohorten van kinderen en adolescenten met of een verhoogde kans op autisme geïncludeerd in zowel cross-sectionele als prospectieve longitudinale opvolgstudies. Daarnaast worden verschillende innovatieve technologische instrumenten geïmplementeerd. Meer inzicht in de operationalisatie van regressie en het opstellen van ontwikkelingscurves met uitkomsten gerelateerd aan zowel regressie als motorische stereotypieën bij autisme, kan de etiologische kennis beïnvloeden en bijdragen aan richtlijnen voor vroege detectie en ondersteuning.