Het voorkomen van criminele recidive is de primaire doelstelling in forensisch-psychiatrische zorg. Risicomanagement en assessment zijn daarom cruciaal in het behandelproces. Veelgebruikte instrumenten voor risicobeoordeling richten zich vaak op een specifieke populatie, met nadruk op een specifiek type misdrijf, en zijn gericht op maatschappelijke re-integratie. Hoewel waardevol, resulteert een dergelijk perspectief niet in de meest valide risicobeoordeling voor deze patiënten. Toch is risicotaxatie ook voor hen noodzakelijk omwille van de veiligheid van personeel, andere patiënten en bezoekers, en om terugtrekking uit toezicht te voorkomen.
Een manier om risicogedrag bij deze groep te evalueren bestaat in het beschrijven van risicodomeinen op basis van dagelijkse indicatoren van het functioneren binnen de eenheid zelf. Dit project richt zich op deze gecontextualiseerde invalshoek van risicotaxatie. Deze dagelijkse risico-indicatoren worden ook systematisch gekoppeld aan persoonlijkheidsbeschrijvingen.