Connectiviteit via satellietverbindingen is een belangrijke technologie als aanvulling op bedrade oplossingen zoals koperkabels en glasvezels. Er is een continu toenemende vraag naar meer bandbreedte terwijl de capaciteit uitbreiden specifieke uitdagingen met zich meebrengt. Lineair de capaciteit van een satelliet schalen is niet mogelijk gezien er sterke beperkingen zijn op de grootte, het gewicht en het vermogen om binnen een aanvaardbaar lanceervolume te blijven. Terwijl optische glasvezel technologie in Aardse netwerken werd ingevoerd wegens grote capaciteit om data over lange afstanden te verzenden, vormt optische technologie nu een aantrekkelijke oplossing voor korte intrasatelliet verbindingen. Dit dankzij de kleinere afmetingen en lager gewicht dan RF technologie. Dit project zal een Radio-over-Fiber link ontwikkelen om aan de vermelde noden voor optische zender-ontvangers te voldoen. Momenteel is er een beperkte beschikbaarheid van componenten met voldoende snelheid. De uitdaging ligt in het gelijktijdig optimaliseren van de elektronica voor stralingstolerantie en het electro-optisch co-ontwerp. Hier zullen we nieuwe architecturen verkennen en de elektronische en fotonische chips co-ontwerpen. Het doel is een optische link die kan werken met een draagfrequentie van 32 GHz en een bandbreedte van 5 GHz, die minder dan 1 W verbruikt én geschikt is voor de ruimte-omgeving.