Stigmatisering is een onderschatte uitdaging in de strijd tegen stijgende burn-outcijfers. Recente studies tonen aan dat er algemeen negatieve attitudes heersen ten opzichte van burn-out en dat werknemers met een burn-outverleden gediscrimineerd worden wanneer ze een nieuwe baan zoeken. Er zijn drie opvallende lacunes in het onderzoek naar burn-outstigma en wedertewerkstelling. Ten eerste, hoewel stigmatisering een sociaal proces is, is er amper aandacht voor de psychosociale context waarin deze discriminatie plaatsvindt. Ten tweede, terwijl de literatuur focust op publiek stigma en discriminatie door werkgevers, blijft het perspectief van de gestigmatiseerde werknemer onder de radar. Ten derde, hoewel vignet-experimenten krachtige instrumenten zijn om complexe sociale kwesties zoals burn-out en wedertewerkstelling te bestuderen, mist deze literatuuroverzicht van haar interdisciplinaire aard en kent het tegenstrijdige praktijken. Om deze lacunes aan te pakken, zijn mijn doelstellingen (a) het integreren van ‘best practices’ in vignettentradities, (b) het betrekken van het werknemersperspectief in de literatuur en (c) het begrijpen van de rol van organisatiecontexten bij discriminerende aanwervingsbeslissingen. Hiertoe zal ik een (i) systematische revisie uitvoeren van vignetmethodologieën en de werkplekstigmatisering van werknemers met een burn-outverleden analyseren via (ii) interviews en (iii) innovatieve experimenten vanuit werknemers- en werkgeversperspectief.