Suetonius' verhandeling "Over beledigingen" is het enige overgeleverde antieke werk over het onderwerp verbaal geweld, maar het ontbreekt nog steeds aan een behoorlijke kritische editie, een uitgebreid commentaar, een vertaling in een moderne taal, en er is slechts een handvol studies gedaan naar de inhoud ervan. Na een reconstructie van de tekst zal ik het opusculum zowel vanuit sociolinguïstisch als vanuit lexicografisch oogpunt bestuderen. De organisatie van de lemmata, niet in alfabetische volgorde, maar volgens semantische categorieën, levert dertien soorten mensen op die het doelwit zijn van typische beledigingen in de Grieks-Romeinse literatuur: oude mensen, hyperseksuele mannen en vrouwen, verwijfde mannen, slechte bevelhebbers, mensen van andere etnische groepen, opscheppers, onintelligente mensen, sycofanten, boeren, vreters, slaven, en een extra categorie poneroi, een nogal vage belediging die we zouden kunnen vertalen als "schurken" of "nietsnutten", waaronder alle scheldwoorden vallen die niet in de bovenstaande categorieën passen. De studie van deze beledigingen zal interessante informatie opleveren vanuit sociolinguïstisch, morfologisch en semantisch oogpunt. Ik zal het traktaat ook analyseren als een lexicon, met aandacht voor hoe definities worden geformuleerd, hoe paretymologieën worden afgeleid, en welke woorden worden gegroepeerd. Tenslotte wil ik onderzoeken welke lexica dezelfde lemma's bevatten en hoe hun definities verschillen.