Wetenschappelijk onderzoek heeft politiek geweld in het Laat Romeinse rijk (laat vierde tot vroege zesde eeuw) voornamelijk bestudeerd als een uitkomst van massamigratieprocessen of als het vanzelfsprekende gevolg van imperiale desintegratie in het westelijk Middellands Zeegebied en haar hinterland. In plaats daarvan wil mijn project het stijgend aantal moorden in dit tijdperk (in scherp contrast vergeleken met de late derde en vierde eeuw) benaderen als een index voor crisissen in staatsgezag en competitie voor schaarsere staatsmiddelen. Voorlopig onderzoek toont aan dat hooggeplaatste rijksbeambten die de schuldigen of slachtoffers waren van moord (hier gespecifieerd als moord op prominente individuen voor politiek gewin), iets gemeen hebben wat tot nu toe onopgemerkt is gebleven: hun gebruik van lijfwachten. Door het probleem te benaderen via de lens van particuliere militaire facties en vertrouwensnetwerken, kan ik voor deze periode een belangrijke onderzoekslacune vullen en bijdragen aan ons begrip van staatsformatie of staatsinkrimping.