Sinds de crisis van 2007, krijgt onderzoek naar de oorzaken van economische ongelijkheid heel wat aandacht binnen academische en maatschappelijke debatten, ook onder historici. De focus ligt echter vooral op de contemporaine en vroegmoderne tijden. Echter, in dit project zal ik deze debatten behandelen met de veertiende-eeuwse Europese samenleving als laboratorium. Ik zal de hoge economische ongelijkheid voor de Zwarte Dood -die gesuggereerd wordt in bestaand onderzoek- meten, bestuderen en verklaren. Dit project onderzoekt waarom, hoe en in welke mate de verdeling van welvaart en inkomen verband houdt met economische groei, demografische groei, macht en sociale eigendomsstructuren. In de veertiende eeuw bevond de Westerse beschaving zich op het scheiding tussen de laatmiddeleeuwse bloeiperiode en de transformatie van de sociaal-economische en demografische samenlevingspatronen, gestimuleerd door de grote plaag van 1348. Door te focussen op een kwantitatieve cross-sectionele analyse van twee fiscale tellingen die bewaard zijn voor Artois (Frankrijk) en Toscaans Siena (Italië) -twee kenmerkende regio’s voor de laatmiddeleeuwse transitie- zal ik nieuwe verdelingspatronen vergelijken en zal ik op regionaal niveau verklarende factoren voor economische ongelijkheid verifiëren. Op deze manieer biedt de focus op bezits- en inkomensconcentratie dan ook een alternatief narratief voor het debat over de laatmiddeleeuwse crisis.