Dit project onderzoekt de rol van toegang tot irrigatie als een verzachtende factor voor migratie-aspiraties na droogte. Klimaatverandering, gekenmerkt door toegenomen variabiliteit in neerslag en ernstigere droogtes, heeft nadelige gevolgen voor landbouwoogsten en daarmee het levensonderhoud van 700-800 miljoen verarmde individuen wereldwijd die sterk afhankelijk zijn van landbouw. Migratie wordt gezien als een aanpassingsstrategie, maar grootschalige migratie brengt uitdagingen met zich mee. Kleinschalige boerderijen, die 50% bijdragen aan de mondiale voedselproductie, zijn essentieel voor het aanpakken van bezorgdheden omtrent voedselzekerheid. Bestaande literatuur over klimaatverandering en migratie levert geen eenduidige resultaten op, mede door het negeren van alternatieve aanpassingsstrategieën. Dit onderzoek richt zich op irrigatie als een potentiële aanpassingsstrategie dat migratie-aspiraties kan doen dalen door het doen dalen van lokale temperaturen, de verlichting van hittestress en het vergroten van diversiteit in levensonderhoudsopties. Om het hiaat in de literatuur te dichten zullen we gedetailleerde gegevens over droogtes en irrigatiedekking in tijd en ruimte combineren met individuele enquêtegegevens met betrekking tot migratie-aspiraties. Concreet zullen we subnationale variaties in blootstelling aan droogte en het gebruik van irrigatie  in West-Afrikaanse landen gedurende de periode 2008-2023 exploiteren. Het uiteindelijke doel van het project is een beter begrip van de factoren die (im)mobiliteitspatronen in de context van klimaatverandering vormgeven.