Bantoe-talen vormen Afrika’s grootste taalfamilie, en worden ook in zuidelijk Afrika door de overgrote meerderheid van de inwoners als eerste taal gesproken. Desondanks is het minder dan 2000 jaar geleden dat de eerste Bantoe-sprekers zich daar vestigden. Na hun aankomst kwamen ze in contact kwamen met al bestaande gemeenschappen van jagers-verzamelaars en veenomaden, die talen spraken die algemeen aangeduid worden als “Khoisan”. Dit contact resulteerde uiteindelijk in de verdrijving of assimilatie van de meeste Khoisan-sprekers, maar ook tot ingrijpende beïnvloeding van Bantoe-talen door Khoisan contact. Dit taalcontact is bestudeerd in een eerder door FWO gefinancierd onderzoeksproject, maar roept ook belangrijke vragen op over de relatieve chronologie van deze contactsituaties. In dit nieuwe onderzoeksproject pas ik methodologieën uit de historische taalkunde toe om te onderzoeken welke gevallen van Khoisan-invloed gereconstrueerd kunnen worden tot bepaalde eerdere stadia in de ontwikkeling van Bantoe-talen. Deze innovatieve combinatie van historische taalkunde en taalcontact zal verduidelijken hoe de verschillende contactsituaties tussen sprekers van Bantoe- en Khoisan-talen zich door de tijd ontwikkeld hebben, wat nog nooit eerder is onderzocht. Hierdoor kunnen taalkundige resultaten gekoppeld worden aan onderzoeksresultaten uit de archeologie en genetica, wat kan leiden tot baanbrekende nieuwe inzichten in de geschiedenis van Bantu-Khoisan contact in zuidelijk Afrika.