Hoewel het Laat-Romeinse rijk (ca. 300-650) een sterk hiërarchische maatschappij was, is er weinig onderzoek naar hoe sociale relaties functioneerden in zo'n context,  en evenmin naar welke impact ideeën over gelijkheid hadden. Dit project vult deze lacune, door de introductie van een andere methode,  bronnen en thema's. Het combineert  een discours-analyse van filosofische en theologische teksten die reflecteren over hiërarchie en gelijkheid met een analyse, geïnspireerd door practice theory, van bepaalde sociale interacties (zoals verplichte boete-doening)...  Het project vertrekt van de hypothese dat de semantiek van de handelingen, in de vorm van morele verwachtingen, toelieten om de machtsrelatie tussen lager- en hogergeplaatste tijdelijk om te keren en dus de ondergeschikte konden toelaten om macht uit te oefenen, binnen bepaalde grenzen. Op die manier gaat dit project in tegen de gebruikelijke top-down visie op de laat-Romeionse maatschappij,