Door een wereldwijde daling in internationale adoptie procedures, winnen hoogtechnologische reproductieve technologieën, zoals transnationale eiceldonatie en draagmoederschap, steeds meer aan populariteit bij onvruchtbare koppels met een kinderwens. In plaats van reproductieve technologieën te analyseren omwille van de radicale vernieuwing en innovatieve verandering die ze brengen, kadert dit onderzoek reproductieve technologieën binnen een oudere, maar voortdurende geschiedenis van kolonialisme en raciaal en patriarchaal kapitalisme. Door een globale geschiedenis van transnationale reproductie in België te reconstrueren, maakt dit project een kwalitatieve vergelijking tussen oudere en meer recente technologieën van transnationale reproductie, met name de transfer van de Belgische Metis, internationale adoptie en draagmoederschap. In plaats van in te zoomen op de perspectieven van de wensouders of de kinderen, hanteert dit onderzoek een cross-feministische lens die de onderbelichte levensverhalen van “moederwerkers” (eerste moeders, draagmoeders en eiceldonoren) zichtbaar maakt. Op basis van archiefwerk en ethnografisch veldwerk in het recent opgerichte Afstammingscentrum, worden de discursieve-materiële configuraties geanalyseerd waarmee moederwerkers en hun reproductieve levens, lichamen, biologie en arbeid goedkoop beschikbaar worden gesteld op de vruchtbaarheidsmarkt.