Dit onderzoek focust op de ontwikkeling van traumazorg voor vluchtelingen in transculturele psychologie en toegepast theater in westerse gastsamenlevingen. In traumazorg voor vluchtelingen worden de psychosociale interventies van beide disciplines gedomineerd door gelijkaardige praktijken en gekenmerkt door een individualiserend begrip van het trauma-verhaal. Hierbij acht men dat het vertellen van het autobiografische trauma-verhaal onmiddellijk leidt tot herstel. Echter, analoge ontwikkelingen in beide disciplines bekritiseren in toenemende mate zo’n geïndividualiseerd begrip en pleiten voor de vernieuwende ontwikkeling van een relationeel begrip van het trauma-verhaal. Als eerste empirische benadering droeg ons doctoraatsonderzoek bij tot een empirisch begrip van een relationele kijk op het trauma-verhaal. In dit postdoctoraal onderzoek streven we naar de verdere ontwikkeling van dergelijk relationeel begrip door een empirisch follow-up analyse aan de hand van onze bestaande dataset uit te voeren van de verschillende relationele contexten die het trauma-verhaal vormgeven. Daarnaast ontwikkelen we, op basis van dit relationeel begrip, de klinische operationalisering van gemeenschapsgeoriënteerde psychosociale interventies in beide disciplines, met name 1) groepstherapie en 2) therapeutisch theater. Zo levert de studie een belangrijke bijdrage tot evidence-based praktijken in gemeenschapsgeoriënteerde interventies in het omgaan met collectief geweld en gedwongen migratie.