Dit project evalueert de fysieke stress die kinderen in postmiddeleeuws Aalst beleefden, in relatie tot hun socio-economische status en leefomstandigheden. Historische bronnen tonen een laag overlevingspercentage van kinderen in armere gezinnen, maar preciseren niet waarom. Dit project zal de stoffelijke resten van kinderen rechtstreeks analyseren om hun ziekten, dieet, en dood te traceren. De uitzonderlijke bewaring van menselijke resten van alle socio-economische groepen uit drie gelijktijdige kerkhoven in Aalst maakt dit mogelijk. Kinderen zijn ook sterke indicatoren voor de maatschappelijke gezondheid. Biologisch zijn ze kwetsbaar: hun lichaam spendeert veel energie aan groei, en hun weerstand tegen gezondheidsrisico’s is beperkt. Hierdoor zijn ze vaak de eersten die lijden en de eersten die sterven, in feite zijn deze jong overleden individuen dus de ‘kanaries in de koolmijn’. Macroscopische en biomoleculaire methoden zullen dieet en ziekte analyseren, gecombineerd met een pionierstudie van innovatieve proteomische analyse om infectielading te achterhalen. Deze gezondheidsdata zullen worden gelinkt aan sociale differentiatie, en omgevingsfactoren zoals luchtkwaliteit en bewoningsdichtheid in de stad, om zo een gedegen analyse van de impact van de sociale en fysieke context van de stad op haar inwoners te bekomen. Op grotere schaal zal dit project een nieuw, kind-gebaseerd, referentiekader creëren voor archeologische en hedendaagse studies van urbane gezondheid.