Om de inclusie en het burgerschap van kwetsbare jongeren in de residentiële jeugdzorg in de samenleving te verbeteren, richt recent onderzoek zich op de ontwikkeling van een positief leefklimaat. In bestaand onderzoek worden vitale wetenschappelijke en theoretische lacunes geïdentificeerd: (1) interpersoonlijke in plaats van sociaal-ruimtelijke relaties, en (2) behandelmotivatie in plaats van het aspiratievermogen van jongeren ondersteunen. Theoretisch onderbouwd door onderzoek in de academische discipline van het sociaal werk op het snijvlak met burgerschapsstudies, is de centrale doelstelling van het onderzoeksproject het verwerven van innovatieve theoretische en empirische kennis over de ontwikkeling van een burgerschapsklimaat in de residentiële jeugdzorg. Een innovatieve sociaal-ruimtelijke leefwereldoriëntatie-theorie wordt gebruikt om te onderzoeken hoe kwetsbare jongeren (1) hun bewegingsvrijheid en (2) hun aspiratievermogen ervaren en vormgeven, gerelateerd aan de centrale vraag (3) hoe de residentiële jeugdzorg hen kan belemmeren of stimuleren om dit te reveleren. Een multi-methodische kwalitatieve onderzoeksbenadering wordt gebruikt, waarbij (1) etnografie, (2) participatieve mental mapping, (3) biografische interviews, en (4) focusgroepen en relevante methodologische scenario’s voor onvoorziene complexiteiten in het onderzoek worden gecombineerd om rijke, diepgaande kennis te verwerven over een sociaal-ruimtelijk burgerschapsklimaat in de residentiële jeugdzorg.