Water staat centraal in alle menselijke activiteiten en welbevinden; desondanks is water een beperkte bron – wereldwijd – door klimaatsverandering, populatiegroei en het huidige consumptiegedrag. Tegelijkertijd, hebben mensen uit West-Europese landen misvattingen gezien ze water aanschouwen als een ongelimiteerde bron, en als een basis goed. Deze misvattingen staan haaks op de nood om spaarzaam om te gaan met water. Hoewel tal van strategieën om water conservatie te stimuleren succesvol bleken, hebben deze op lange termijn en buiten de experimentele settings, een beperkte invloed. Dit suggereert dat spaarzaam om gaan met water geen gevolg is van externe stimuli (nudges, of financiële incentives). Het huidige project tracht om de effectiviteit van communicatiestrategieën te verhogen door de betekenis van water, en hierbij de waarde, intrinsiek te veranderen. We veronderstellen dat het veranderen van de percepties geassocieerd met water, met name de uniekheid en schaarste van water, de mogelijkheid biedt om negatieve effecten van boodschappen te voorkomen; en tevens, de intrinsieke motivatie van mensen kan verhogen (door waterwaarde in hun persoonlijke waarden te versterken) om spaarzaam om te gaan met water. Bijkomend, bestuderen en vergelijken we de onderliggende mechanismen die de werking van schaarse en uniekheid boodschappen omtrent water conservatie, kunnen verlagen of versterken.