Tot 85% van de patiënten met epilepsie (EP), een van de meest voorkomende chronische hersenaandoeningen, woont in ontwikkelingslanden. In Afrika heeft Rwanda een van de hoogste prevalentiecijfers (5%). Hogere prevalentie in lage- en midden- t.o.v. hoge inkomenslanden wordt gedeeltelijk toegeschreven aan verschillen in risicofactoren voor epilepsie, waarvan een groot deel vermijdbaar is. Kennis van risicofactoren en oorzaken van epilepsie in Rwanda kan het aantal vermijdbare EP reduceren. Bovendien wordt 75% van de EP in ontwikkelingslanden niet adequaat behandeld. De behandelingskloof in Rwanda is 91,5%. Oorzakelijke factoren van deze kloof identificeren, kan leiden tot meer adequaat behandelde EP en minder morbiditeit door epilepsieaanvallen. Therapietrouw, wat ook medische hulp zoeken en vervolgafspraken bijwonen inhoudt, is een dynamisch gedrag. Patiënten die vervolgafspraken bijwonen en de therapie goed naleven, onderscheiden van degene die dat niet doen, is belangrijk om EP met het hoogste risico op slechte therapietrouw te herkennen, te weten op welk moment het noodzakelijk is om in te grijpen, en minimale therapietrouw noodzakelijk voor een doeltreffende behandeling te bepalen. Dit project zal (1) risicofactoren en oorzaken van epilepsie in Rwanda onderzoeken doorheen het hele land; en (2) het bijwonen van vervolgafspraken en het naleven van therapie op lange termijn bij EP uit een tertiair referentiecentrum bestuderen, inclusief determinanten van deze uitkomsten.